Tο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης στο Μέγαρο Σταθάτου θα φιλοξενήσει την άνοιξη του 2024 μια μεγάλη έκθεση με περισσότερα από 100 έργα της Αμερικανίδας φωτογράφου Σίντι Σέρμαν, φιλοξενώντας μερικές από τις πιο πρωτοποριακές και επιδραστικές πρώιμες σειρές φωτογραφιών της έως το 1985, που έδωσαν την ευκαιρία σε πολλές γενιές καλλιτεχνών να επανεξετάσουν τη φωτογραφία ως μέσο.
Τα δυνατά και αινιγματικά αυτά έργα, που δημιουργήθηκαν πριν από σαράντα και πλέον χρόνια, αποτελούν ορόσημα της σύγχρονης τέχνης και συνεχίζουν να εμπνέουν και να επηρεάζουν την πορεία της.
Γύρω από την έκθεση θα δοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα σε μια σειρά διαλέξεων και συζητήσεων που θα αφορούν ζητήματα που η Σέρμαν έχει καταφέρει με εκπληκτική συνέπεια και εικαστική δύναμη να εξερευνήσει σχεδόν εμμονικά, χαρίζοντάς μας τα αλλόκοτα πορτρέτα ενός εαυτού που ανησυχεί και στοχάζεται, μεταμορφώνεται πέρα από κάθε όριο και δοκιμάζει τις αντοχές του.
Πρόκειται φυσικά για την ταυτότητα, αλλά και όλα όσα υπαινίσσονται μέσα στο έργο της, ζητήματα του ναρκισσισμού, της ωραιοποίησης μέσα από την αυτοεικόνα, τα στερεότυπα μέσα από τις αλλοιώσεις τους, τα ζητήματα της γυναικείας δημιουργίας που έρχονται πλέον διαρκώς στο προσκήνιο, με τις γυναίκες δημιουργούς να βγαίνουν από τη σκιά παγκοσμίως αλλά και στην Ελλάδα.
Η Σέρμαν μας έχει χαρίσει και μας χαρίζει και μέσα από τον λογαριασμό της στα κοινωνικά δίκτυα τις πολλαπλές εκδοχές ενός εαυτού, που τολμά να πειραματίζεται, να αυτοαναιρείται και να σαρκάζεται. Με έμπνευση από τις απεικονίσεις των γυναικών στην τηλεόραση, τον κινηματογράφο και τη διαφήμιση, οι χαρακτήρες της εξερευνούν μια σειρά από στερεότυπα για τις γυναίκες –γυναίκα-θηλυκό, κορίτσι καριέρας, νοικοκυρά κ.λπ.– αλλά και τη φύση της ταυτότητας και της αναπαράστασης της γυναίκας στα μέσα ενημέρωσης, με τρόπο που παραμένει εκπληκτικά επίκαιρος σήμερα.
Διερευνά την κατασκευή της ταυτότητας παίζοντας με τους οπτικούς και πολιτιστικούς κώδικες της τέχνης, της διασημότητας, του φύλου και της φωτογραφίας.
Είναι μια από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες της Γενιάς των Εικόνων, μιας ομάδας που περιλαμβάνει επίσης τους Richard Prince, Louise Lawler, Sherrie Levine και Robert Longo, οι οποίοι ενηλικιώθηκαν τη δεκαετία του 1970 και ανταποκρίθηκαν στο τοπίο των μέσων μαζικής ενημέρωσης που τους περιέβαλλε με χιούμορ και κριτική, οικειοποιούμενοι στην τέχνη τους εικόνες από τη διαφήμιση, τον κινηματογράφο, την τηλεόραση και τα περιοδικά.