Τα συνθετικά υφάσματα χαμηλής ποιότητας κυριαρχούν στην παραγωγή ενδυμάτων, καθώς είναι φθηνότερα και, ως εκ τούτου, πιο δημοφιλή στις μάρκες γρήγορης μόδας. Ο πολυεστέρας, για παράδειγμα, κοστίζει το μισό κιλό από το βαμβάκι – και επομένως επιτρέπει στις μάρκες να διατηρούν τις τιμές σε χαμηλά επίπεδα, αν και με υψηλό περιβαλλοντικό κόστος.
Η άνοδος της γρήγορης μόδας εξαρτάται λοιπόν σε μεγάλο βαθμό από τις συνθετικές ίνες, όπως ο πολυεστέρας, το νάιλον και το ακρυλικό. Οι συνθετικές ίνες είναι μορφές πλαστικού που παράγονται από ορυκτά καύσιμα. Ο πολυεστέρας είναι η πιο ευρέως χρησιμοποιούμενη από αυτές τις συνθετικές ίνες και βρίσκεται σήμερα σε πάνω από το ήμισυ όλων των παραγόμενων υφασμάτων. Παράγεται γενικά από τερεφθαλικό πολυαιθυλένιο, γνωστότερο ως PET, ένα είδος πλαστικού που προέρχεται από το αργό πετρέλαιο και το φυσικό αέριο – και χρησιμοποιείται επίσης για την κατασκευή αντικειμένων όπως τα πλαστικά μπουκάλια.
Η πανταχού παρουσία του πλαστικού στα ενδύματα σημαίνει ότι ο τομέας της κλωστοϋφαντουργίας αντιπροσωπεύει περίπου το 7% της συνολικής χρήσης πλαστικού (σύμφωνα με στοιχεία από το 2019). Οι τομείς που χρησιμοποιούν περισσότερο πλαστικό είναι οι κατασκευές, οι συσκευασίες, οι μεταφορές και η μηχανική.
Στην παρακάτω πίτα βλέπουμε τους τομείς στους οποίους χρησιμοποιείται το πλαστικό, σύμφωνα με στοιχεία του 2019, αναφορικά με τις 15 παγκόσμιες περιφέρειες του μοντέλου ENV-Linkages του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης.
Πολλά εταιρείες μόδας διαφημίζουν τη χρήση ανακυκλωμένων πλαστικών για τα ρούχα τους, αλλά μια πρόσφατη έκθεση της RSA διαπίστωσε ότι το πραγματικό επίπεδο ανακυκλωμένου περιεχομένου είναι θλιβερά χαμηλό. Σε τέσσερις μεγάλες διαδικτυακές μάρκες γρήγορης μόδας, η χρήση ανακυκλωμένων υφασμάτων ήταν μόλις 4%.
Το ανακυκλωμένο περιεχόμενό της Shein είναι ακόμη χαμηλότερο, μόλις 0,5%, παρά το γεγονός ότι η μάρκα ισχυρίζεται: "Όταν επιλέγουμε υλικά, κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε για να προμηθευόμαστε ανακυκλωμένα υφάσματα, όπως ανακυκλωμένο πολυεστέρα".
Η ανακύκλωση των πλαστικών, όπου είναι δυνατόν, έχει κάποια οφέλη, αλλά δεν κάνει τίποτα για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα των μικροϊνών - τα μικροσκοπικά κομμάτια υφάσματος που απελευθερώνονται όταν τα ρούχα φοριούνται, πλένονται ή απορρίπτονται, τα οποία βρίσκουν το δρόμο τους στο σώμα μας και στο φυσικό κόσμο.
Σύμφωνα με το Ίδρυμα Ellen MacArthur, τα ρούχα απελευθερώνουν κάθε χρόνο μισό εκατομμύριο τόνους μικροϊνών στον ωκεανό, ποσότητα που ισοδυναμεί με περισσότερα από 50 δισεκατομμύρια πλαστικά μπουκάλια.
Οι ίνες αυτές έχουν βρεθεί σχεδόν παντού: από την κορυφή του Έβερεστ μέχρι τον πλακούντα αγέννητων μωρών. Ακόμα δεν γνωρίζουμε τις επιπτώσεις που μπορεί να έχουν.
source: https://www.ethicalconsumer.org/fashion-clothing/what-fast-fashion-why-it-problem
Πολύ ωραίο άρθρο!